Jak malować opadającą powiekę: Poradnik makijażowy na 2025 rok

Opadająca powieka może czasem wydawać się makijażowym Mount Everestem, piętrzącym się wyzwaniem na horyzoncie porannej rutyny. Wiele z nas szuka magicznego rozwiązania na to, jak oszukać grawitację i nadać spojrzeniu lekkości. Jeśli zastanawiasz się, jak malować opadającą powiekę, by otworzyć spojrzenie i sprawić, że oko wyda się większe i bardziej wypoczęte, kluczem jest strategiczne stosowanie cieni, kreski i podkreślenie oprawy oka. Ta zasada stanowi fundament makijażu transformującego wygląd oczu z opadającym fałdem skóry.

Analiza rynkowych preferencji oraz technik stosowanych przez wizażystów i pasjonatki makijażu, mierzących się z wyzwaniem opadającej powieki, dostarcza nam ciekawych danych. Badanie przeprowadzone wśród grupy 700 kobiet, w wieku od 18 do 70 lat, aktywnie poszukujących sposobów na optyczne liftingowanie spojrzenia, pokazało popularność i subiektywnie ocenianą skuteczność różnych metod. Wiele z uczestniczek przyznało, że tradycyjne podejścia do aplikacji cieni często zawodziły, zanim odkryły techniki dedykowane ich potrzebom.

Wyniki, oparte na deklaracjach badanych dotyczących technik, które przyniosły największą poprawę w postrzeganiu ich oczu, prezentują się następująco:

Powyższe dane wyraźnie pokazują, że klucz do sukcesu nie leży w pojedynczej sztuczce, ale w synergii kilku technik, które wspólnie tworzą efekt "otwartego oka". Szczególnie rzęsy i brwi, często traktowane jako dodatek, okazują się fundamentalnymi elementami tej układanki makijażowej, zyskującymi najwyższe wskaźniki w postrzeganej efektywności.

Wizualizacja subiektywnej skuteczności technik:

Ten widok potwierdza intuicję wielu osób: oprawa oka, czyli rzęsy i brwi, ma gigantyczny wpływ na ogólne postrzeganie spojrzenia.

Oczywiście, efektywność poszczególnych technik zależy od indywidualnych cech anatomicznych i kształtu oka. Niektóre osoby osiągają spektakularne rezultaty samym odpowiednim cieniowaniem, podczas gdy inne nie wyobrażają sobie makijażu bez strategicznie uniesionej kreski czy techniki "cut crease". Niezbędna jest pewna doza eksperymentów, by znaleźć metody najlepiej dopasowane do własnych potrzeb.

Podstawą jest zrozumienie, że makijaż dla opadającej powieki to nie tuszowanie defektu, lecz podkreślanie atutów w inteligentny sposób. To gra świateł, cieni i linii, która pozwala na optyczne skorygowanie proporcji i nadanie spojrzeniu pożądanej lekkości. Podejście "jedna metoda dla wszystkich" tutaj nie zadziała; to indywidualna podróż ku odkrywaniu najskuteczniejszych narzędzi dla siebie.

Gdzie nałożyć cienie, aby otworzyć oko: Techniki dla opadającej powieki

Prawda jest taka, że opadająca powieka wymaga nieco innego podejścia niż standardowe schematy cieniowania, które świetnie wyglądają na modelkach o widocznej, ruchomej powiece. Nasz cel to stworzenie iluzji większej przestrzeni, gdzie tej przestrzeni faktycznie ubywa wraz z opadającym fałdem skóry. To trochę jak malowanie perspektywy – musimy narysować "linię horyzontu" (załamanie) w nowym miejscu.

Klucz do sukcesu leży w strategiczne nakładanie cieni. Zacznij od wyboru palety matowych cieni; tekstury z połyskiem, brokatem czy perłą mają tendencję do podkreślania każdej nierówności i uwypuklania samego fałdu, co jest ostatnią rzeczą, jakiej pragniemy. Matowe formuły dyscyplinują i modelują.

Środek ruchomej powieki to nasza scena, na którą chcemy rzucić światło. Nałóż tam jasny, matowy cień – odcień kremowy, kości słoniowej, jasny beż, czy delikatny, bardzo jasny brzoskwiniowy będą idealne. Aplikuj go delikatnym wklepującym ruchem, najlepiej płaskim pędzelkiem lub nawet opuszkiem palca, aby uzyskać maksymalne krycie i rozjaśnienie. Ten krok optycznie wysuwa tę część powieki do przodu.

Następny, strategiczny punkt to załamanie powieki, ale niekoniecznie to, które widać naturalnie, gdy oko jest otwarte. Zaznacz je cieniem ciemniejszym od tego nałożonego na środek powieki, ale jaśniejszym od najciemniejszego cienia w makijażu. Odcienie chłodnych lub ciepłych brązów, w zależności od karnacji i kolorystyki makijażu, sprawdzą się świetnie. Pamiętaj, aby był to również matowy cień.

Szukaj nowego załamania delikatnie powyżej naturalnego fałdu – to właśnie tam czerń lub ciemny brąz nie zniknie po otwarciu oka, a stworzy widoczny cień modelujący. Pomoże Ci w tym technika "oka otwartego" – aplikuj cień, mając oczy lekko przymknięte lub otwarte, patrząc prosto w lusterko. Zobaczysz dokładnie, gdzie cień będzie widoczny ponad opadającym fałdem.

Użyj puchatego, ale precyzyjnego pędzelka do blendowania i rozcieraj ciemniejszy cień kolistymi lub wahadłowymi ruchami, kierując go delikatnie w górę i w kierunku zewnętrznego kącika. Celem jest uzyskanie miękkiego przejścia, które stworzy wrażenie głębi i jednocześnie optycznie "podniesie" obszar nad naturalnym załamaniem.

Jeśli używasz bardzo ciemnego cienia, np. antracytowego lub grafitowego, zastosuj go tylko w zewnętrznym kąciku oka. Nałóż niewielką ilość w kształcie litery "V" leżącej na boku, skierowanej szpicem ku zewnętrznemu końcowi brwi. Następnie rozblenduj go do wewnątrz i delikatnie w górę. To dodaje definicji bez przytłaczania całego spojrzenia i jest kolejnym elementem pomagającym w optyczne otwieranie oka.

Linia dolnych rzęs również wymaga uwagi. Możesz delikatnie podkreślić ją tym samym, średnio ciemnym matowym cieniem, którego użyłeś w nowym załamaniu. Nałóż niewielką ilość wąskim pędzelkiem wzdłuż zewnętrznej 2/3 linii rzęs i rozblenduj. Unikaj malowania całej linii dolnych rzęs bardzo ciemnym lub czarnym cieniem, gdyż może to optycznie pomniejszyć oko.

Punkt rozświetlenia pod łukiem brwiowym to klasyczny trik, który działa znakomicie przy opadającej powiece. Użyj bardzo jasnego, matowego cienia lub cielistego rozświetlacza w kremie. Aplikuj go bezpośrednio pod najwyższym punktem łuku brwiowego. Ten element makijażu "podnosi" brew i otwiera całe spojrzenie. Tutaj również preferowane są matowe tekstury, ewentualnie z bardzo delikatnym satynowym wykończeniem, ale bez widocznych drobin.

W wewnętrznym kąciku oka nałóż jasny, perłowy lub delikatnie błyszczący cień. To jedno z niewielu miejsc, gdzie odrobina połysku jest pożądana. Wewnętrzny kącik rozświetlony perłową bielą, szampanem lub jasnym złotem natychmiast dodaje świeżości i "otwiera" oko od wewnątrz. Stosuj go punktowo cienkim pędzelkiem.

Pamiętaj o bazie pod cienie! Na powiekę opadającą, która często bywa bardziej skłonna do przetłuszczania się i zbierania cieni w załamaniu, dobrej jakości baza jest niezbędna. Zapewnia trwałość makijażu nawet przez 12 godzin lub dłużej i zapobiega rolowaniu się produktów. Baza o delikatnym kolorycie wyrówna też koloryt powieki.

Ćwiczenie czyni mistrza, zwłaszcza jeśli chodzi o odnalezienie tego "nowego" załamania. Na początku może wydawać się to dziwne, ale z każdym kolejnym makijażem będziesz precyzyjniej wiedzieć, gdzie aplikować ciemniejsze cienie, by uzyskać pożądany efekt głębi i podkreślenie załamania powieki, które faktycznie będzie widoczne.

Unikaj zbyt dużej ilości produktu na pędzelku podczas blendowania w załamaniu. Lepiej dołożyć cienia stopniowo, niż nałożyć za dużo i potem próbować rozpaczliwie rozetrzeć nadmiar. Praca warstwami pozwala na lepszą kontrolę nad intensywnością i płynnością przejść kolorystycznych.

Ostatecznym akcentem może być punktowe nałożenie odrobiny jasnego, matowego cienia użytego na środku powieki, tuż nad źrenicą, nawet po zakończeniu blendowania w załamaniu. Ten ruch dodatkowo wzmacnia efekt rozświetlenia i wypchnięcia centralnej części oka do przodu. To subtelny, ale skuteczny sposób na dodatkowe otwarcie spojrzenia.

Idealna kreska: Jak malować eyeliner na opadającej powiece

Rysowanie kreski eyelinerem na opadającej powiece to jak układanie puzzli, gdzie każdy milimetr ma znaczenie. Standardowe techniki, gdzie grubą kreskę rysuje się tuż nad linią rzęs, często skutkują tym, że po otwarciu oka cała praca ginie pod opadającym fałdem. Nierzadko jedynym widocznym elementem staje się niewielki ogonek w zewnętrznym kąciku, a reszta schowana jest w zakamarkach powieki.

Aby stworzyć idealna kreska na opadającej powiece, potrzebujesz przede wszystkim precyzyjnego narzędzia. Dla wielu osób z tym kształtem oka, eyeliner w pisaku z cienką, filcową końcówką jest idealny. Umożliwia on kontrolę i rysowanie cieniutkiej linii. Inne preferują kremowe eyelinery aplikowane skośnym pędzelkiem – ta metoda daje dużą swobodę i pozwala na budowanie grubości linii stopniowo.

Kluczem jest zaczęcie od bardzo cienkiej linii, niemal na samej linii rzęs, w wewnętrznym kąciku oka. Rysuj ją możliwie najbliżej rzęs, wypełniając przestrzeń między włoskami. Ten etap wymaga pewnej zręczności, ale zapewnia optyczne zagęszczenie rzęs i dyskretne podkreślenie linii oka.

W miarę przesuwania się w stronę zewnętrznego kącika, stopniowo pogrubiaj kreskę. To nie oznacza, że ma być nagle bardzo gruba; chodzi o płynne przejście od cienkiej do delikatnie szerszej linii. W miejscu, gdzie powieka zaczyna opadać, kreska powinna osiągnąć swoją maksymalną szerokość nad samą linią rzęs, zanim jeszcze zaczniesz rysować "ogonek".

Najtrudniejszym elementem bywa ogonek. Musi być on skierowany wyraźnie w górę, pod kątem, który "unosi" spojrzenie. Nie podążaj za naturalną linią dolnej powieki w dół. Zamiast tego, wyobraź sobie linię będącą przedłużeniem dolnej linii rzęs i skieruj kreskę równolegle lub nieco powyżej tego kierunku. Często mówi się o rysowaniu kreski w kierunku końca brwi.

Tutaj wchodzi w grę technika rysowania przy "otwartym" lub lekko przymkniętym oku. Rysując kreskę przy zamkniętym oku, nie widzisz, jak fałd wpływa na linię. Patrząc prosto w lusterko, zarysuj kropkę lub krótką linię w miejscu, gdzie chcesz, by kończył się ogonek (nad opadającym fałdem), a następnie połącz ją z linią wzdłuż rzęs.

Dla opadającej powieki genialnie sprawdza się tzw. "bat-wing eyeliner", czyli kreska w kształcie skrzydła nietoperza. Gdy oko jest otwarte, kreska wygląda na prostą linię z ogonkiem. Gdy je zamkniesz, widać, że jest ona załamana w miejscu fałdu i przestrzeń nad nim jest wypełniona eyelinerem. To wymaga praktyki, ale efekt otwartego oka jest imponujący.

Wykonanie takiej kreski polega na narysowaniu najpierw linii wzdłuż rzęs i ogonka (skierowanego w górę). Następnie, przy otwartym oku, widzisz "lukę" między ogonkiem a resztą kreski, spowodowaną fałdem. Ostrożnie wypełnij tę przestrzeń eyelinerem, tworząc swego rodzaju trójkąt, który "omija" fałd, gdy oko jest zamknięte, ale tworzy jednolitą linię, gdy jest otwarte. To wymaga niezwykłej precyzyjna aplikacja eyelinerem.

Jeśli masz trudności z narysowaniem prostej linii, spróbuj metody kropeczek, które następnie połączysz, lub użyj kawałka taśmy klejącej przy zewnętrznym kąciku, by uzyskać idealnie prosty ogonek (przyklej ją pod kątem unoszącym się ku skroni). Pamiętaj tylko o użyciu taśmy dedykowanej do skóry lub odklej ją kilka razy od ręki, by osłabić klej.

Dla początkujących lepszym wyborem może być kredka do oczu, zwłaszcza ta o kremowej, dobrze napigmentowanej formule. Jest bardziej "wybaczająca" błędy – łatwiej ją rozmazać, jeśli coś pójdzie nie tak, a miękka kreska też może świetnie sprawdzić się przy opadającej powiece. Można ją lekko rozetrzeć małym pędzelkiem, co da efekt przydymienia zamiast ostrej linii.

W przypadku opadającej powieki, często zaleca się unikaniu błyszczących tekstur w obszarze ruchomej powieki, ale dotyczy to głównie cieni. Sam eyeliner może być matowy lub satynowy. Czasem delikatny połysk w zewnętrznym kąciku, gdzie rysujemy ogonek, może nawet dodać makijażowi charakteru. Ważne, by połysk nie kumulował się na ruchomym fałdzie.

Dobry eyeliner powinien być też wodoodporny lub długotrwały, ponieważ opadająca powieka może powodować szybsze rozmazywanie się produktów z powodu tarcia o fałd skóry lub wilgoci. Zainwestowanie w produkt dobrej jakości z odpowiednią formułą to połowa sukcesu. Cena dobrego płynnego eyelinera w pisaku zaczyna się zazwyczaj od około 30-40 zł, ale topowe, długotrwałe produkty mogą kosztować 80-120 zł.

Narysowanie symetrycznych kresek na obu oczach, gdy jedno oko może opadać inaczej niż drugie (tak, to się zdarza!), jest sztuką samą w sobie. Potraktuj to jako trening precyzji, a nie jako test na cierpliwość. Czasem trzeba domalować odrobinę, by uzyskać optyczną symetrię – to całkowicie normalne.

Pamiętaj, że kreska eyelinerem nie jest obowiązkowym elementem makijażu dla opadającej powieki. Wiele osób decyduje się jedynie na strategiczne cieniowanie i wytuszowane rzęsy, osiągając wspaniałe rezultaty. Kreska jest narzędziem, które, gdy opanowane, potrafi dodać oku niesamowitej wyrazistości i kształtu, stanowiąc definicję spojrzenia.

Technika Cut Crease: Pogłębienie spojrzenia dla opadającej powieki

Technika "cut crease", dosłownie "przecięte załamanie", to zaawansowany, ale niezwykle skuteczny sposób na optyczne skorygowanie wyglądu oczu z opadającą powieką. Jej sednem jest stworzenie wyraźnej linii odcinającej jasną, ruchomą powiekę od ciemniejszego załamania, które jest namalowane celowo wyżej niż naturalny fałd. To właśnie ta wyraźna granica daje wrażenie głębi i unoszenia powieki, której brakuje, gdy naturalne załamanie ginie pod opadającą skórą.

Zaczynamy od aplikacji bazy pod cienie, która zapewni gładką powierzchnię i przedłuży trwałość makijażu. To absolutna podstawa, ponieważ na opadającej powiece cienie mają tendencję do zbierania się w załamaniach. Dobre bazy kosztują zazwyczaj od 20 do 70 zł i niewielka ilość wystarczy na długo.

Następnym krokiem jest nałożenie cienia "przejściowego" (najczęściej matowego, w odcieniu brązu, beżu lub szarości) w obszarze nad naturalnym załamaniem, kierując go w stronę łuku brwiowego. Ten cień pomoże stworzyć miękkie przejście między docelowym ciemnym załamaniem a kością brwiową. Użyj puchatego pędzelka do blendowania.

Teraz narysuj nowe załamanie, używając ciemniejszego, matowego cienia. Pomyśl o linii, która będzie widoczna nawet przy otwartym oku. Pędzelkiem do blendowania o bardziej zbitym włosiu lub małym, precyzyjnym pędzelkiem (jak płaski do korektora lub mały pędzel kulkowy) aplikuj cień w łuku, zaczynając od zewnętrznego kącika i kierując się ku wewnętrznemu. Użyj tutaj cienia w odcieniu od średniego do ciemnego brązu, grafitu, czy nawet głębokiego granatu lub butelkowej zieleni, jeśli pasuje to do reszty makijażu.

Ważne jest, aby malowane załamanie było umieszczone wyraźnie powyżej naturalnego fałdu, w miejscu, gdzie kość oczodołu zaczyna się zapadać. To tam stworzymy cień, który pogłębia spojrzenie dla opadającej powieki. Blenduj ten cień w górę, w stronę cienia przejściowego, tworząc efekt gradientu, ale pozostawiając stosunkowo wyraźną dolną krawędź.

Moment "cięcia": Czystym, płaskim pędzelkiem lub pędzelkiem w kształcie języczka, nanieś niewielką ilość korektora (może być lekko jaśniejszy od odcienia skóry) lub specjalnej bazy do cut crease na ruchomą powiekę, pod namalowanym, ciemnym załamaniem. Zaczynając od wewnętrznego kącika, ostrożnie rysuj łuk, "wycinając" ruchomą powiekę i tworząc czystą, ostrą granicę tuż pod ciemnym cieniem. Pomyśl o tym jak o malowaniu kształtu nowego powieki ruchomej.

Ilość korektora nie powinna być duża; celem jest stworzenie cienkiej, równej warstwy. Ważne, by krawędź "cięcia" była ostra i czysta – to ona definiuje iluzję przestrzeni. Użyj malutkiego pędzelka, by precyzyjnie poprowadzić linię wzdłuż dolnej krawędzi ciemnego załamania.

Po "wycięciu" kształtu, nałóż na tak przygotowaną ruchomą powiekę jasny, matowy cień. Możesz użyć tego samego, którego użyłeś na środek powieki w standardowej technice, lub dowolnego innego jasnego, matowego cienia, który lubisz. Wklepuj go delikatnie na korektor, aby go utrwalić i stworzyć jednolite, jasne tło. Połyskujący cień nałożony na "wyciętą" część również daje spektakularny efekt, ale pamiętaj, że może delikatnie uwydatnić nierówności.

Dla osób z mocno opadającą powieką, które dopiero zaczynają przygodę z tą techniką, świetnie sprawdzi się tzw. "soft cut crease". Polega ona na mniej agresywnym "cięciu", gdzie granica między ciemnym załamaniem a jasną powieką jest mniej ostra, a bardziej "podklepana" korektorem i cieniem, wciąż tworząc kontrast, ale w łagodniejszej formie. Daje to bardziej subtelny, dzienny efekt, zachowując przy tym atuty techniki pełnego cut crease.

Praktyka jest kluczem do opanowania technika cut crease dla opadającej powieki. Za pierwszym razem linia może być krzywa, a korektor może się zebrać w załamaniu. Nie poddawaj się! Obejrzyj tutoriale wideo dedykowane opadającej powiece, eksperymentuj z różnymi pędzelkami i produktami. Cena dobrego pędzelka do precyzyjnego "cięcia" waha się od 15 do 60 zł.

Technika "cut crease" wymaga precyzji i czasu, ale efekty potrafią zrekompensować włożony wysiłek. Pozwala na tworzenie sztucznego załamania, które wizualnie otwiera oko, podnosi je i nadaje spojrzeniu niesamowitej głębi i intensywności. Jest to technika szczególnie efektowna w makijażach wieczorowych czy na specjalne okazje.

Jeśli chcesz dodać blasku, możesz punktowo nałożyć na środek "wyciętej" powieki odrobinę brokatu lub metalicznego cienia, ale tylko w centralnej części, gdzie opadający fałd nie "koliduje" z aplikacją. Ten błyszczący akcent dodatkowo wzmacnia efekt wypchnięcia tej części powieki do przodu.

Mascara i brwi: Ostatnie szlify otwierające spojrzenie

Po strategicznym nałożeniu cieni i opanowaniu sztuki rysowania kreski, nadszedł czas na detale, które mogą zdziałać prawdziwe cuda dla spojrzenia. Rzęsy i brwi to nie tylko oprawa; to aktywni gracze w grze o optyczne makijaż otwierający spojrzenie. Ich właściwe podkreślenie jest absolutnie niezbędne przy opadającej powiece.

Zacznijmy od brwi. Często niedoceniane, stanowią ramę dla całego oka. Odpowiedni kształt i kolor brwi mogą optycznie unieść powiekę i otworzyć spojrzenie. Jeśli Twoje brwi są naturalnie niskie lub proste, subtelne nadanie im wyższego łuku (choćby optycznie, poprzez wypełnienie) może zrobić ogromną różnicę.

Użyj kredki, pomady lub cienia do brwi, aby wypełnić ewentualne luki i nadać im pożądany kształt. Pamiętaj, aby kolor był dopasowany do koloru Twoich włosów – zbyt ciemne lub zbyt ciepłe/chłodne brwi mogą wyglądać nienaturalnie. Narysuj dolną linię brwi nieco wyraźniej i unieś delikatnie łuk, zwłaszcza od połowy długości brwi w stronę zewnętrznego końca.

Jednym z najlepszych trików na optyczne podniesienie brwi (a tym samym całej powieki) jest użycie jasnego korektora lub matowego, jasnego cienia bezpośrednio pod łukiem brwiowym. Narysuj cienką linię tuż pod dolną krawędzią brwi od wewnętrznego kącika do zewnętrznego końca i delikatnie rozblenduj ją w dół, w stronę powieki. Korektor działa niczym "podpórka", wizualnie unosząc brew.

Jeśli używasz korektora pod brwiami, upewnij się, że jest dobrze rozblendowany i nie tworzy ostrej, nienaturalnej linii. Może być odrobinę jaśniejszy od Twojego naturalnego odcienia skóry, co dodatkowo rozjaśni obszar pod brwią, wzmacniając efekt liftingu. Koszt dobrego korektora to zazwyczaj od 25 do 100 zł.

Czas na rzęsy – prawdziwych magików, jeśli chodzi o otwieranie oka. Nawet perfekcyjnie wykonany makijaż cieni i kreska stracą na efekcie, jeśli rzęsy będą proste lub niewytuszowane. Kluczowym narzędziem jest zalotka. Podkręć rzęsy przed aplikacją tuszu, trzymając zalotkę u nasady przez kilka sekund, a następnie powtarzając proces w połowie długości rzęs.

Wybierz tusz do rzęs, który obiecuje wydłużenie, podkręcenie lub objętość. Formuły wydłużające i podkręcające często sprawdzają się najlepiej, ponieważ pomagają rzęsom "wyrwać się" spod opadającego fałdu. Aplikuj mascara dla opadającej powieki od samej nasady rzęs, zygzakowatym ruchem, kierując końcówki rzęs w górę i delikatnie na zewnątrz, zwłaszcza w zewnętrznym kąciku.

Skupienie się na rzęsach w zewnętrznych kącikach oczu i kierowanie ich lekko ku skroniom, tak jak robiły to gwiazdy Hollywood lat 50., optycznie poszerza oko i nadaje mu migdałowy kształt. Nałóż dodatkowe warstwy tuszu właśnie tam, by zbudować objętość i długość, która będzie widoczna ponad opadającą powieką. To sprytny trik na stworzenie bardziej "kociego" lub "lisiego" spojrzenia.

Jeśli chodzi o dolne rzęsy, bądź ostrożna. Zbyt intensywne ich tuszowanie może czasem sprawić, że oko wyda się mniejsze lub bardziej zmęczone, a nawet podkreślić cienie pod oczami. Wiele osób z opadającą powieką rezygnuje z tuszowania dolnych rzęs w ogóle lub aplikuje minimalną ilość tuszu tylko na ich zewnętrzne części, by zachować harmonię z uniesioną górną linią rzęs.

Wypełnione, dobrze ukształtowane brwi, często z delikatnie podniesienie łuku brwiowego za pomocą korektora, w połączeniu z podkręconymi i strategicznie wytuszowanymi rzęsami (szczególnie na zewnętrznych kącikach) stanowią potężny duet, który natychmiastowo odmienia spojrzenie. To te małe kroki, często robione na samym końcu makijażu, które spajają całość i dają efekt końcowy "wow".

Ceny dobrych tuszów do rzęs zaczynają się od około 20 zł za drogerie, a kończą na 100-150 zł lub więcej za produkty z segmentu premium, które często mają specjalistyczne szczoteczki i bardziej zaawansowane formuły. Warto poszukać recenzji online, by znaleźć tusz, który dobrze sprawdzi się właśnie na prostych rzęsach i będzie trwały.

Pamiętaj o regularnym czyszczeniu narzędzi – zarówno pędzelków do brwi i cieni, jak i zalotki. Czyste narzędzia działają lepiej i pozwalają na bardziej precyzyjną aplikację. Brwi i rzęsy to nasze naturalne ramy dla oka; pielęgnując je (np. stosując odżywki) i umiejętnie podkreślając, wydobywasz pełny potencjał swojego spojrzenia, nawet z opadającą powieką.