Ile kosztuje wykończenie mieszkania 50m2 w 2025 roku?

Wykończenie własnego M to bez dwóch zdań ekscytujący etap, pełen wizji wymarzonej przestrzeni, ale też... studnia bez dna, jeśli nie podejdziemy do tematu strategicznie. Pytanie "Ile kosztuje wykończenie mieszkania 50m2?" spędza sen z powiek wielu świeżo upieczonym właścicielom, a krótka odpowiedź brzmi: od około 50 000 zł do nawet 200 000 zł i więcej, w zależności od standardu. To jak zakup samochodu – można mieć wersję podstawową z salonu albo luksusowy model naszpikowany gadżetami, a każdy z nich dowiezie nas do celu, ale koszty, komfort i wrażenia będą drastycznie różne.

Standard wykończenia a koszt mieszkania 50m2

Standard wykończenia mieszkania o powierzchni 50m2 to kompas, który w największym stopniu wskazuje kierunek, w jakim podąży nasz budżet. To nie jest sztywna kategoria, a raczej płynna skala, na której każdy stopień w górę oznacza proporcjonalny wzrost wydatków. W zasadzie można wyróżnić cztery główne poziomy, od których zależą kluczowe decyzje projektowe i zakupowe.

Pierwszym jest standard ekonomiczny, często wybierany przy ograniczonym budżecie lub z myślą o przyszłym remoncie generalnym. Tutaj królują materiały z popularnych marketów budowlanych, proste rozwiązania funkcjonalne i sprawdzone, ale niekoniecznie designerskie technologie. Podłogi to zazwyczaj panele laminowane o niższej klasie ścieralności (np. AC3/AC4), na ścianach kładzie się farbę akrylową z niższej półki, a łazienka i kuchnia są wykończone prostymi płytkami ceramicznymi w standardowych rozmiarach.

Mebli na wymiar jest niewiele, ograniczają się do niezbędnych szafek kuchennych czy podstawowej zabudowy w łazience. Oświetlenie jest funkcjonalne, oparte na standardowych plafonach i prostych punktach świetlnych. Ceramika sanitarna i armatura to podstawowe, ale certyfikowane modele. W tym standardzie kluczowe jest znalezienie "złotego środka" między ceną a akceptowalną jakością i trwałością na kilka lat.

Weźmy przykład: proste panele laminowane AC3 mogą kosztować 30-50 zł/m2, podczas gdy te z wyższą klasą AC5/AC6 to już 70-150 zł/m2. Farba akrylowa standardowa to ok. 20-40 zł za litr (na warstwę), a dobra farba ceramiczna lub lateksowa, odporna na zmywanie, to 50-80 zł i więcej. Na 50m2 malowania ścian i sufitów (przyjmując ok. 120-150 m2 powierzchni do malowania) różnica w cenie farby może wynieść od kilkuset do ponad tysiąca złotych tylko na materiale.

Standard średni (czy też standard deweloperski plus) to krok dalej. Możemy tutaj oczekiwać lepszej jakości paneli (AC5/AC6), gresu na podłogach w aneksie kuchennym, korytarzu czy łazience (w cenie 70-150 zł/m2). Farby są trwalsze, łatwiejsze do czyszczenia. Pojawiają się pierwsze elementy zabudów meblowych na wymiar (szafy wnękowe, kuchnia z lepszymi okuciami), standardowe drzwi wewnętrzne o konstrukcji płytowej, ale solidniejszej. Sprzęt AGD to urządzenia ze średniej półki cenowej.

Standard podwyższony to już wejście w świat lepszych materiałów i bardziej zaawansowanych rozwiązań. Podłogi to często panele winylowe LVT (100-250 zł/m2) lub tańsze drewno (deska warstwowa ok. 150-300 zł/m2). Płytki ceramiczne lub gresowe na ścianach i podłogach mogą mieć większy format (60x60, 60x120 cm), ciekawsze wzornictwo i kosztować 150-300 zł/m2. Armatura łazienkowa i kuchenna to produkty bardziej znanych marek, o lepszych parametrach użytkowych i estetyce.

W kuchni pojawiają się blaty z laminatu wysokociśnieniowego lub konglomeratu kwarcowego (od 300-500 zł/mb w górę). Zabudowy meblowe na wymiar są bardziej skomplikowane, wykorzystują lepsze materiały i systemy szuflad/szafek. Oświetlenie jest bardziej zróżnicowane – punktowe, dekoracyjne, z możliwością sterowania natężeniem. Drzwi wewnętrzne są masywniejsze, często pełne, fornirowane lub lakierowane.

W standardzie luksusowym, a właściwie premium, możliwości są niemal nieograniczone, a koszty szybują w górę. Podłogi to szlachetne drewno (parkiet, deska lita 250-500+ zł/m2, czasem drewno egzotyczne), kamień naturalny (granit, marmur, trawertyn 300-1000+ zł/m2) lub drogie spieki kwarcowe/wielkoformatowy gres (300-800+ zł/m2). Ściany mogą być wykończone tynkami dekoracyjnymi, panelami drewnianymi, tapetami premium czy kamieniem.

Kuchnia i łazienka to królestwo rozwiązań customowych i topowych marek. Blaty z litego drewna, kamienia naturalnego, stali nierdzewnej, a zabudowa meblowa to autorski projekt z najdroższych materiałów (lakierowany MDF, fornir egzotyczny) i systemów (zawiasy z dociągiem, elektryczne otwieranie szuflad). AGD to najwyższe modele, często w pełni zintegrowane, "smart". Armatura to produkty designerskie, nierzadko produkowane na zamówienie.

Oświetlenie to skomplikowane systemy szynowe, zintegrowane z automatyką domową, lampy od światowej sławy projektantów. Drzwi mogą być ukryte w ścianie, robione na wymiar, z niestandardowymi wysokościami czy ukrytymi zawiasami. W tym standardzie każdy detal jest ważny i zazwyczaj realizowany na indywidualne zamówienie.

Przejście z każdego standardu na kolejny, wyższy, powoduje lawinowy wzrost kosztów, który nie wynika jedynie z droższych materiałów. Droższe materiały często wymagają też większej precyzji i czasu pracy, co przekłada się na wyższą cenę robocizny. Układanie parkietu w jodełkę jest bardziej czasochłonne i droższe niż paneli "na wprost". Montaż dużych formatów płytek 120x240 cm wymaga specjalistycznych narzędzi i umiejętności, czego nie potrzebuje płytkarz kładący standard 30x30 cm.

Wykańczanie mieszkania ze stanu deweloperskiego definiuje punkt wyjścia. Otrzymujemy ściany gotowe do malowania, podłogi przygotowane do ułożenia posadzki, rozprowadzone instalacje. To niewątpliwie ułatwia prace i eliminuje koszty związane z wylewkami czy tynkami. Jednakże, im wyższy standard chcemy osiągnąć, tym częściej okazuje się, że instalacje deweloperskie (elektryka, hydraulika) wymagają jednak zmian lub rozbudowy, aby sprostać naszym wymaganiom (np. dodatkowe gniazdka, inne rozmieszczenie punktów świetlnych, montaż systemów filtrujących wodę).

Podsumowując, standard to wypadkowa jakości i ceny wybieranych materiałów oraz stopnia skomplikowania prac. Czy mieszkanie w standardzie ekonomicznym musi być "gorsze"? Absolutnie nie. Klucz leży w przemyślanym projekcie i rozsądnych wyborach materiałowych w ramach założonego budżetu. Dobra organizacja i wybór estetycznych, choć niedrogich rozwiązań, pozwala stworzyć funkcjonalną i przyjemną przestrzeń. Ale świadomość tego, gdzie leżą granice każdego standardu, jest kluczowa dla realnego oszacowania, ile kosztuje wykończenie mieszkania o powierzchni 50m2 w danym stylu.

Wpływ materiałów i wyposażenia na ostateczny koszt

No i tu dotykamy serca budżetu wykończeniowego – materiałów i wyposażenia. To one generują często ponad połowę, a czasem nawet 70-80% całkowitego kosztu wykończenia mieszkania 50m2. Decydując się na konkretny rodzaj podłogi, płytek, armatury czy mebli, rzucamy kamień do sadzawki budżetu, a fale potrafią rozejść się bardzo szeroko.

Zacznijmy od podłóg. Powiedzmy, że mamy do wykończenia około 40m2 podłogi w mieszkaniu (bez łazienki, kawałka korytarza/wiatrołapu i miejsca pod zabudową kuchenną). Standardowe panele laminowane to wydatek rzędu 50-150 zł/m2. Wybór paneli winylowych LVT to już 100-250 zł/m2, a parkiet drewniany (deska warstwowa, lita) to przedział od 150 zł/m2 (dąb warstwowy) do 300-500+ zł/m2 za droższe gatunki czy wzory (jodełka francuska/węgierska).

Różnica na metrze kwadratowym szybko eskaluje do znaczących kwot w skali całego mieszkania. Wybierając drewno za 300 zł/m2 zamiast paneli za 80 zł/m2, wydajemy 220 zł/m2 więcej na sam materiał. Na 40m2 daje to 8800 zł różnicy. Do tego często dochodzi droższy klej, podkład, a także wyższy koszt robocizny przy układaniu drewna. To namacalny przykład, jak wybór materiału potrafi "zmienić grę" budżetową.

Przechodząc do ścian, podstawowym elementem jest farba. Standardowa farba akrylowa to niewielki wydatek, ale jest mniej odporna na ścieranie i zmywanie. Farby lateksowe, ceramiczne czy plamoodporne, choć droższe o 50-150% za puszkę, potrafią zaoszczędzić nam nerwów i przyszłych kosztów poprawek, szczególnie gdy w domu są dzieci lub zwierzęta. Dla 120-150 m2 malowanych powierzchni w 50m2, różnica w cenie farb może wynieść od kilkuset do nawet 1500 zł.

Jeśli w grę wchodzą tynki dekoracyjne (strukturalne, stiuki, trawertyny) czy tapety premium, koszty materiału rosną skokowo. Metr kwadratowy stiuku to materiał rzędu 30-80 zł (nie licząc podkładów), a robocizna może być nawet kilkukrotnie wyższa niż przy malowaniu. Dobrej jakości tapeta to koszt od 100-300+ zł za rolkę, a montaż wymaga precyzji i doświadczenia. Jeden akcent na ścianie potrafi pochłonąć tyle, co malowanie całego pokoju standardową farbą.

Płytki ceramiczne i gresowe to osobna historia. Metr kwadratowy płytek z marketu budowlanego zaczyna się od 30-50 zł. W średnim standardzie kupujemy płytki za 70-150 zł/m2. W wyższym – 150-300 zł/m2. W luksusowym – od 300 zł/m2 w górę, nie wspominając o płytkach rektyfikowanych, wielkoformatowych, mozaikach czy gresach imitujących drogie materiały (kamień, beton architektoniczny, drewno) z wiernym odwzorowaniem szczegółów.

Dla łazienki (przyjmijmy ok. 4-5m2) i aneksu kuchennego (podłoga ok. 5m2, ściana nad blatem 2-3m2) łącznie 11-13m2 powierzchni wykończonych płytkami, różnica w cenie samego materiału między 60 zł/m2 a 200 zł/m2 to już ponad 1800 zł. A co jeśli wybierzemy płytki za 400 zł/m2? Różnica wynosi wtedy ponad 4400 zł. To wyraźnie pokazuje, jak selekcja płytek wpływa na budżet.

Kuchnia i łazienka to dwa najbardziej kosztowne pomieszczenia w przeliczeniu na metr kwadratowy. Kuchnia 50m2, nawet jeśli to tylko aneks, wymaga kompleksowej zabudowy, sprzętu AGD i armatury. Meble kuchenne z gotowych modułów marketowych to koszt od kilku do kilkunastu tysięcy złotych. Kuchnia na wymiar z laminatu z prostym blatem z laminatu to 15-30 tys. zł. A kuchnia z lakierowanymi frontami, solidnymi systemami szuflad i blatem z konglomeratu lub kamienia to już 30-60 tys. zł, a w standardzie premium łatwo przekroczyć 80-100 tys. zł.

AGD to kolejny czynnik. Podstawowa płyta, piekarnik, okap, lodówka, zmywarka to wydatek łącznie 5-10 tys. zł. Markowy, lepiej wyposażony sprzęt (ciche, energooszczędne, z dodatkowymi funkcjami, wbudowane) to 15-30 tys. zł. Sprzęt premium, designerki, z zaawansowanymi funkcjami smart, może kosztować 30-50 tys. zł i więcej. Różnica 20 tys. zł na AGD w 50m2 mieszkaniu jest olbrzymia i porównywalna z kosztem wykończenia pozostałej części podłóg!

Podobnie jest w łazience. Podstawowy zestaw ceramiki (WC, umywalka) i armatury (bateria umywalkowa, wannowa/prysznicowa) z niższej półki to 1000-2500 zł. Markowe produkty ze średniej półki to 3000-8000 zł. Designerska ceramika, baterie podtynkowe, deszczownice, customowe rozwiązania kabin prysznicowych to 8000 zł i daleko, daleko w górę, często kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt tysięcy za kompletną łazienkę na wysokim standardzie.

Drzwi wewnętrzne w standardowej wersji płytowej, okleinowane, kosztują 500-1000 zł za sztukę. Potrzebujemy ich zazwyczaj 3-4 sztuki w 50m2 (do sypialni, łazienki, ew. garderoby/schowka). Sumarycznie to 1500-4000 zł. Drzwi pełne, lakierowane lub fornirowane, z lepszymi ościeżnicami, to 1200-2500 zł za sztukę, a w systemach ukrytych 1500-3000 zł. Różnica w skali mieszkania 50m2 może wynieść kolejne 2-6 tys. zł.

Oświetlenie to kolejny czynnik. Proste, funkcjonalne plafony i kinkiety z marketu to kilkaset złotych na całe mieszkanie. System szynowy lub wiele punktów wpuszczanych w podwieszany sufit to większy koszt instalacji elektrycznej i samego osprzętu (oprawy, żarówki LED). Designerskie lampy potrafią kosztować od kilkuset do kilku tysięcy złotych za sztukę. W salonie 50m2 mieszkania często potrzebujemy 2-3 główne źródła światła i kilka pobocznych. Łatwo wydać na samo oświetlenie od kilkuset do ponad 10 tys. zł w zależności od wyborów.

Na koniec meble ruchome i dekoracje. Kanapa za 2000 zł czy za 10000 zł? Łóżko za 1500 zł czy za 5000 zł? Komoda z sieciówek czy stolarska robiona na wymiar? Zasłony gotowe czy szyte na wymiar z droższej tkaniny? Te elementy, choć teoretycznie nie są "wykończeniem", często wchodzą w pulę wydatków związaną z "urządzaniem się". Różnice cenowe są kolosalne i w skali 50m2 potrafią dorównać, a nawet przekroczyć koszty remontu samej łazienki czy kuchni.

Świadomy wybór materiałów i wyposażenia to sztuka kompromisu między marzeniami a rzeczywistością portfela. Ważne jest, aby wiedzieć, gdzie można zaoszczędzić (np. prosta płytka w pralni), a gdzie warto zainwestować w jakość i trwałość (np. dobra bateria, solidne podłogi w intensywnie użytkowanych miejscach). Każdy wybór ma znaczenie i bezpośrednio odpowiada na pytanie, jakie materiały wpływają na koszt wykończenia mieszkania 50m2.

Planowanie budżetu bez dogłębnej analizy kosztów materiałów i wyposażenia to jak puszczenie łodzi bez steru. Możemy zakładać określoną kwotę za metr, ale to specyficzne wybory detali "na sklepowych półkach" (fizycznych czy wirtualnych) ostatecznie rozstrzygną o finalnym rachunku. I bywa, że okazuje się on bolesnym przebudzeniem. Dlatego dokładne wyceny konkretnych produktów powinny stanowić trzon naszego kosztorysu, a nie luźne szacunki "na oko".

Koszt robocizny - Różnice w cenie ekip wykończeniowych

Porozmawiajmy szczerze: materiały to jedno, ale to, kto je włoży w ziemię, przykręci do ściany czy pomaluje sufit, stanowi drugą potężną nogę kosztorysu wykończenia mieszkania 50m2. Robocizna potrafi pochłonąć od 30% do nawet 50% całego budżetu, a cena pracy "fachowca" potrafi różnić się tak znacząco, jak cena Poloneza od ceny Mercedesa klasy S. A jak głosi stare porzekadło budowlane: "Kto tanio kupuje, dwa razy płaci".

Stawki ekip wykończeniowych zależą od wielu czynników. Po pierwsze – doświadczenie i reputacja. Ekipa z wieloletnim stażem, solidnym portfolio, pozytywnymi opiniami i poleceniami od zadowolonych klientów, oczywiście policzy sobie więcej niż młodzi, niewspraweni rzemieślnicy, którzy dopiero zaczynają. Ale czy warto "oszczędzić" na tej pozycji?

Wyobraźmy sobie scenę: położona wczoraj podłoga "pływa" pod stopami, fugi w łazience kruszą się po tygodniu, a nowiutkie, drogie płytki mają porysowaną powierzchnię po docinaniu. Zdarza się? Ano, zdarza, i to częściej niż byśmy sobie życzyli, gdy zatrudniamy kogoś "bo wziął najmniej" albo "szwagier mówił, że potrafi". Koszt poprawiania błędów niedoświadczonych amatorów potrafi wielokrotnie przewyższyć różnicę w cenie między nimi a dobrą ekipą.

Dobry fachowiec potrafi nie tylko solidnie wykonać swoją pracę, ale też doradzić, przewidzieć problemy, zoptymalizować zużycie materiału, a czasem nawet zasugerować lepsze rozwiązanie. Jego wyższa stawka za metr czy za dzień często oznacza mniej straconego czasu, mniej zmarnowanego materiału i brak ukrytych "min", które eksplodują po kilku miesiącach użytkowania.

Stawki za poszczególne prace w 50m2 mieszkaniu różnią się w zależności od regionu Polski i wspomnianego już doświadczenia ekipy. Przykładowe, bardzo ogólne, ceny za robociznę za m² mogą wyglądać tak:

• Malowanie ścian (dwukrotne z gruntowaniem): 15-30 zł/m²
• Układanie paneli laminowanych: 25-50 zł/m²
• Układanie płytek (podłoga/ściana, standardowy rozmiar): 60-120 zł/m²
• Układanie płytek wielkoformatowych/skomplikowane wzory: 100-250+ zł/m²
• Gładzie na ściany (jednokrotne/dwukrotne z szlifowaniem): 30-60 zł/m²
• Zabudowa GK (np. podwieszany sufit, wnęki): 60-150+ zł/m²
• Montaż drzwi wewnętrznych: 200-500 zł/sztuka
• "Biały montaż" (montaż wanny, WC, umywalki): 200-600 zł/punkt
• Punkty elektryczne/hydrauliczne: 50-150 zł/punkt

W 50m2 mieszkaniu tych punktów do zrobienia jest mnóstwo. Powierzchnia do malowania (ściany, sufity) to ok. 120-150m². Podłóg (bez łazienki i kuchni w zabudowie) ok. 35-40m². Płytek (łazienka podłoga + ściany + aneks kuchenny) ok. 15-20m². Dodajmy do tego gładzie na całych ścianach (ok. 150-200m²), kilkanaście punktów elektrycznych (gniazdka, włączniki, oświetlenie), 3-4 drzwi, łazienkę do kompleksowego wykończenia. Całkowity koszt robocizny w mieszkaniu 50m2, nawet przy średnich stawkach, łatwo osiągnie pułap 25-50 tys. zł.

Wybierając ekipę, której stawki są na samym dole widełek cenowych, ryzykujemy nie tylko jakość, ale też... czas. Niedoświadczone osoby pracują wolniej, często muszą poprawiać swoje błędy (jeśli w ogóle są w stanie), co wydłuża cały proces wykończenia. A czas to pieniądz – każdy dodatkowy tydzień remontu to np. koszt dalszego wynajmu mieszkania lub raty kredytu bez możliwości zamieszkania "na swoim".

Szczególnie krytyczne jest wykończenie łazienki i kuchni – to tam kumuluje się najwięcej różnych instalacji (hydraulika, elektryka, wentylacja), a jakość prac wykończeniowych (płytki, fugowanie, silikonowanie) jest najbardziej widoczna i najtrudniejsza do poprawienia. Wyciek spod wanny czy źle podłączona płyta indukcyjna to poważne problemy, które kosztują nie tylko naprawę, ale też stres i zniszczenia.

Na rynku działają też "generałowie wykończeń" – firmy kompleksowo zajmujące się całym procesem. Ich stawki za metr kwadratowy mogą być wyższe (np. od 800 zł do 1500+ zł/m2 robocizny), ale oferują zarządzanie projektem, koordynację prac, a czasem nawet pomoc w zakupach materiałów. Decydując się na taką firmę, płacimy za spokój, terminowość i minimalizację naszego zaangażowania. Czy warto? To zależy od naszego czasu, doświadczenia w zarządzaniu budową i gotowości do płacenia "za usługę premium".

Ważne jest, aby przy wyborze ekipy nie kierować się wyłącznie ceną, ale poprosić o wycenę poszczególnych etapów pracy, sprawdzić wcześniejsze realizacje (zdjęcia, możliwość rozmowy z poprzednimi klientami), a co najważniejsze – spisać umowę, określającą zakres prac, terminy i odpowiedzialność za błędy. Umowa, nawet prosta, to nasz parasol ochronny przed fuszerką i znikającymi "fachowcami".

Koszt robocizny wykończenia mieszkania 50m2 jest zmienny, ale inwestycja w sprawdzoną ekipę, nawet jeśli na pierwszy rzut oka wydaje się droższa, w perspektywie czasu często okazuje się najtańszym rozwiązaniem. Unikamy nerwów, opóźnień i przede wszystkim horrendalnych kosztów napraw i poprawek. Jak mawiał mój mentor na budowie: "Tynk kładzie się raz, ale dobrze, bo inaczej kładziesz go... jeszcze raz".

Ostatecznie, ile wynosi robocizna wykończenia mieszkania 50m2 jest sumą stawek za poszczególne prace przemnożoną przez ich powierzchnię i skomplikowanie. Nie ma co ukrywać – to poważna kwota, którą trzeba zaplanować z taką samą pieczołowitością jak zakup mebli czy płytek. Brak budżetu na dobrych wykonawców to przepis na katastrofę i pewność, że wykończenie potrwa dłużej, będzie droższe i finalnie mniej satysfakcjonujące.

Dodatkowe i nieprzewidziane koszty przy wykończeniu 50m2

Ach, lista zakupów jest gotowa, ekipa umówiona, budżet wydaje się spięty... i właśnie wtedy pojawia się on – Zły Duch Nieprzewidzianych Wydatków. Wykończenie mieszkania, szczególnie 50m2, to jak podróż, gdzie mimo mapy i kompasu zawsze mogą pojawić się niezbadane ścieżki czy pułapki. Prawdziwym kluczem do sukcesu finansowego nie jest idealne skalkulowanie podstaw, ale umiejętne uwzględnienie tego, co... z założenia jest nieprzewidziane.

Pierwszym z "dodatkowych" kosztów, który jednak z perspektywy budżetu staje się niemal obowiązkowym, jest projekt wnętrza wykonany przez profesjonalistę. Wielu uważa go za zbyteczny wydatek, luksus dla bogatych. Nic bardziej mylnego! Dobry projektant nie tylko stworzy piękną i funkcjonalną przestrzeń, ale co ważniejsze dla naszego portfela – pomoże optymalizować wydatki. Wie, gdzie można kupić dobre materiały w lepszej cenie, jak uniknąć błędów konstrukcyjnych czy instalacyjnych, które generują potężne koszty, a także stworzy szczegółową listę zakupów i rysunki wykonawcze dla ekipy.

Koszt projektu wnętrza dla mieszkania 50m2 to zazwyczaj od 100 zł do 300+ zł za metr kwadratowy powierzchni użytkowej, czyli od 5000 zł do 15000+ zł. Czy to dużo? Gdy spojrzymy na ten wydatek w kontekście totalnego kosztu wykończenia 50m2 (50 000 - 200 000 zł), jest to niewielki ułamek. Ale oszczędności wynikające z braku błędów projektowych, lepszego zarządzania materiałami i płynniejszej pracy ekipy mogą sięgać kilkunastu, a nawet kilkudziesięciu tysięcy złotych. Mówiąc wprost: projekt się zwraca.

Nieprzewidziane koszty często wynikają ze stanu technicznego mieszkania. Choć kupujemy "stan deweloperski", nie zawsze jest on idealny. Mogą pojawić się nierówności ścian i sufitów większe niż dopuszczalne normy, ukryte wady wylewki podłogowej, niedociągnięcia w instalacji elektrycznej czy hydraulicznej wymagające poprawki lub rozbudowy. Na przykład, okazuje się, że punkt elektryczny na lampę nad stołem jest w złym miejscu, a przesunięcie go wymaga kucia i gipsowania – niby drobiazg, a generuje koszt i dodatkowy czas pracy.

Innym potężnym źródłem nieprzewidzianych wydatków są... nasze własne, spontaniczne decyzje lub błędy komunikacji. "A może jednak inną płytkę w łazience?", "Zmieniamy układ gniazdek w salonie", "Ta ściana miała być zielona, a wyszła niebieska – malujemy od nowa!". Każda zmiana w trakcie prac to konieczność przeprojektowania, często zakupu nowych materiałów (bo starych już nie można zwrócić lub są niewystarczające), a przede wszystkim przestojów lub pracy ekipy "na okrężnych ścieżkach", co kosztuje. Komunikacja z wykonawcą na zasadzie "Zobaczymy jak wyjdzie" to proszenie się o kłopoty.

Koszt poprawiania błędów przez... samą ekipę to historia na osobny rozdział (z poprzedniego akapitu), ale też element "nieprzewidzianych". Jeżeli zatrudnimy kogoś niedoświadczonego, który położy płytki krzywo, uszkodzi panele czy zepsuje zamek w drzwiach, musimy liczyć się z kosztami poprawek. Albo z tym, że ekipa zniknie, a my będziemy musieli zatrudnić inną, aby poprawiła błędy – płacąc często podwójnie za tę samą pracę i tracąc na materiałach.

Lista mniejszych, ale kumulujących się wydatków, jest długa. Transport i wnoszenie materiałów (szczególnie dużych formatów płytek, mebli, wanien) – często liczony za piętro, potrafi wynieść kilkaset złotych. Wywóz odpadów budowlanych – kontener na gruz to wydatek 500-1000 zł i więcej w zależności od wielkości i regionu. Zakup podstawowych narzędzi i akcesoriów dla ekipy lub dla nas, jeśli część prac wykonujemy sami (pędzle, taśmy, folie, wiertła, śrubki).

Należy uwzględnić też zakup materiałów "na zapas". Zawsze warto kupić o 10-15% więcej płytek (na docinki, uszkodzenia), trochę dodatkowej farby na przyszłe zaprawki, kilka dodatkowych paneli. Niby to "zmarnowany" materiał, ale koszt dokupienia pojedynczych sztuk czy puszek w przyszłości, z ryzykiem innego odcienia partii, jest wyższy. Nadwyżka materiału jest kosztem dodatkowym, ale często przewidywalnym i celowym.

Wreszcie, czynniki zewnętrzne. Inflacja potrafi z dnia na dzień podnieść ceny materiałów. Problemy z dostępnością niektórych produktów wydłużają czas remontu. Zmienność rynku budowlanego (sezonowość, nagłe ożywienie inwestycyjne) wpływa na dostępność i stawki ekip. Te elementy trudno przewidzieć, ale warto być na nie gotowym.

Aby zabezpieczyć się przed tym finansowym "potopem", eksperci są zgodni: do wstępnie wyliczonego budżetu wykończenia mieszkania 50m2 należy dodać żelazny bufor. Zalecany margines błędu to minimum 15% całkowitej kwoty. Czyli jeśli wstępnie wyszło nam 100 000 zł, powinniśmy mieć w zanadrzu dodatkowe 15 000 zł. Przy wyższym standardzie, gdzie koszty materiałów i robocizny są większe, ten margines może wymagać zwiększenia nawet do 20-25%, bo potencjalne błędy i zmiany są tam droższe.

Traktowanie bufora finansowego nie jako "możliwy wydatek", ale jako "część budżetu, którą mogę, ale nie muszę wydać", to klucz do spokoju ducha. Jeśli uda nam się zmieścić w podstawowej kwocie – świetnie! Nadwyżka zostanie na meble ruchome czy dekoracje. Ale brak tego bufora to prosta droga do zadłużenia, konieczności cięcia kosztów "na siłę" w trakcie prac (co zawsze odbija się na jakości) lub, w najgorszym przypadku, wstrzymania wykończenia z braku środków. Zatem planując kosztorys wykończenia mieszkania 50m2, zawsze pamiętajmy o tych niepozornych, ale potężnych pozycjach.